Adam van Donk  fietst over de wereld met de dood voor ogen. Lijdende aan CAA kan zijn innerlijke tijdbom elk moment afgaan. Toch beklomI hij met zijn fiets de 739 meter hoge Arthur’s Pass in Nieuw Zeeland. Adam van Donk laat zich niet zomaar kisten. Over het omgaan met zijn ziekte schreef Adam van Donk het inspirerende boekje: Contrasten, licht en donker.

Als bedrijfsadviseur informatietechnologie bereisde hij de hele wereld en verdiende een fortuin. Nu lijdt Adam van Donk aan CAA, een hersenziekte met steeds nieuwe bloedingen en –infarcten.
Ik ontmoet hem in de galerie van PS20 in Apeldoorn. Sinds kort is hij mede-eigenaar van deze galerie aan de Stationsstraat 45a in Apeldoorn.

Doorleefd

Het eerste wat opvalt. is zijn doorleefde, ernstige blik maar ook sprankelende ogen vol humor. Het klikt tussen ons. En om dat te bevestigen geeft hij mij zijn boekje ‘contrasten: licht en donker’ van uitgever VIA-design.
Het boekje staat vol verhalen. Autobiografisch. Over zijn ziek zijn. De gezondheidzorg. Recalcitrant en gekscherend. Over vroeger, over nu. Over het leven, maar ook over de dood.

Hersenbloeding Adam van Donk, wat nu?

Adam leeft met de dood voor ogen, maar is geen moment bang. Als man van de wereld raakte hij op zijn 46e door een hersenbloeding gekluisterd aan een rolstoel.
In ‘contrasten’ schrijft hij over de idioterie van de gezondheidszorg. Zoals het behalen van een rolstoelrijbewijs.
“Val dood’’, denk ik, maar dat heb ik met moeite net overleefd, dus dat mag je een ander niet toewensen. (uit: contrasten)

Programmeren

Adam aanvaardde zijn lot niet. Integendeel: hij tartte het. Door zijn hersens opnieuw te programmeren’, leerde hij weer lopen. Hij stapte zelfs op de fiets om de 739 meter hoge Arthurs Pass in Nieuw Zeeland te beklimmen.

Arthur’s Pass

Hoe dat was, lezen we in “Contrasten: licht en donker’. Het boekje opent met het beklimmen van de Arthur’s Pass, gelegen in het gelijknamige National Park op het Zuidereiland. Veel bergtoppen zijn hoger dan 2000 meter.
Mooi vooral zijn de contrasten in dit nationaal  park. Droge beuken in het oosten en een immens regenwoud aan de westflank. De Arthur’s Pass NP werd opgericht in 1929 en is het derde nationale park van Nieuw-Zeeland en de eerste op het Zuidereiland.

Adam van Donk maakte fietstocht langs de Rijn

Ook maakte hij een fietstocht van 6-7 weken vanaf Rotterdam naar de oorsprong van de Rijn bij Andermatt in Zwitserland. Heen en terug 3000 km!. Een fietstocht door vier landen. Vanaf Rotterdam fietste Adam stroomafwaarts naar het Bodenmeer en naar Schafhaussen, naar drielandenpunt bij Bazel en naar Andermatt.
Vervolgens fietste hij terug door de valleien van de Zwitserse Alpen en door de mooie wijnstreek van de Elzas en langs Lorelei. Tenslotte naar Hoek van Holland waar de rivier uitmondt in de Noordzee.

Contrasten van Adam van Donk

De fietstocht langs de Rijn staat niet vermeld in Contrasten: licht en donker . Centraal daarin staat het omgaan met zijn ziekte. Het ontsnappen aan de rolstoel door zich zelf te leren opnieuw te lopen. Hoe? Door zijn hersens te programmeren daarbij kijken hoe anderen lopen om dat precies zo na te doen. Ongelooflijk maar het lukte Adam van Donk
Fietst Adam van Donk de eerste keer de Arthur’s Pass met een bloedmooie vrouw, door de steilte ‘een vloekende godin op de fiets’, de tweede keer doet hij het alleen. Zonder haar. Opeens ziet hij zich voor haar. Ze moedigt hem aan: “Kom op Adam, je kan het, het lukt het lukt.”(uit: Contrasten).
Eenmaal de top bereikt, besluit hij zich naar beneden te storten. Zonder te remmen.
“Ik mis voor het eerst van mijn leven een bocht en vlieg pardoes het ravijn in, Alles is hier zo mooi, zo mooi. Ik zweef als een vlinder.” (uit: Contrasten).
‘Contrasten, licht en donker,’ een boekje om stil van te worden, maar ook om het leven in je te voelen bruisen als nooit tevoren.

Contrasten: licht en donker is voor 16 euro (incl. verzendkosten) verkrijgbaar via contact met ap.vandonk@gmail.com
ook via Facebook. Adam signeert ieder boekje persoonlijk.

Een avontuurlijke reiziger is ook mammoetexpert Dick Moll.   

Niet alleen Adam van Donk dwingt bij medici respect af maar ook 100-jarigen.