Beperkt en dan?Boek van ‘’Rolstoeler’’ en levensgenieter Frans Claessens

Beperkt en toch Genieten, Frans Claessens, café-restaurant tijdens het winkelen

Frans Claessens uit ”Beperkt en toch Genieten”, café-restaurant tijdens het winkelen

Met zijn boeken vraagt Frans Claessens (57) meer begrip voor beperkingen. Lijdende aan spasme raakt hij steeds slechter ter been. Wellicht raakt hij zelfs gekluisterd aan een rolstoel. Toch laat hij zien dat er nog volop valt te genieten.

Beperkt en toch Genieten, Frans Claessens, Het Zilveren Schor

Frans Claessens, uit ”beperkt en toch Genieten”, Het Zilveren Schor

Ik achter een rollator? Ik slik nog liever de pil van Drion dan achter zo’rek te lopen’’. Verbouwereerd keek ik de 81-jarige aan. Ik dacht aan mijn lieve man Roel (1946-2008). Sinds zijn 60e zat hij in een rolstoel. In 2008 verhuisden we van Lelystad naar Haarlem.

Beperkt: 10 km achter een rolstoel

Om hem zijn nieuwe woonplaats en omgeving te laten zien liep ik soms wel 10 m achter de rolstoel om deze voort te duwen. Dan genoten we.En waarom ook niet? Ook met een rollator, rolstoel of met welk gebrek dan ook kan je blijven genieten van het leven.

Met Roels ziekte kwam de omkeer. Bereisden we eerste de wereld, nu verkleinde ons leven zich tot de huis- en slaapkamer.

Met Roels ziekte kwam de omkeer. Bereisden we eerste de wereld, nu beperkte ons leven zich tot de huis- en slaapkamer.

Frans Claessens;afgekeurd maar nog steeds blij met het leven

Dat vindt Frans Claessens ook. Vanaf zijn geboorte lijdt hij aan spasme (verkrampingen). Tot zijn vijftigste werkte hij met veel plezier als gediplomeerd timmerman, stoffeerder en meubelmaker. Hij was een harde werker. “Ik werkte veertig uur voor de baas en veertig uur voor mezelf. Ik liep zo over daken,” vertrouwt hij me toe.
Er kwam op zijn vijftigste een eind aan door zijn ziekte. Hij werd afgekeurd en moest gedwongen zijn werk neerleggen. Frans was er de man niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten.

Beperkt maar er valt nog volop te genieten

Frans Claessens besloot te gaan schrijven om te laten zien dat er ook met een handicap nog volop valt te genieten. In juli 2015 verscheen eerst zijn boek: “Leven met beperkingen”. Op 31 maart 2017 verscheen zijn tweede boek: “Beperkt en toch Genieten”.

Beperkt en toch Genieten, Frans Claessens, genieten aan het water.

Frans Claessens, uit ”Beperkt en toch Genieten”, genieten aan het water.

Frans Claessens weet zijn eigen ziekte te relativeren

Mooi is het dat Frans Claessens zijn eigen ziekte weet te relativeren door zich te spiegelen aan anderen met een nog grotere handicap. In het boek wijst hij als 18 jarige op zijn gasten die altijd in een rolstoel moeten zitten.
Daarbij vergeleken vindt hij dat zijn eigen ziekte niets voorstelt. Ondanks zijn eigen spasme stond hij als vrijwilliger dag en nacht klaar voor zijn beperkte medemens, Dat deed ook tijdens deze reis de aan reuma lijdende vrijwilligster Corrie.

Frans Claessens en “Beperkt en toch Genieten”

In ‘’Beperkt en toch Genieten’ ’neemt hij me mee naar een groepsvakantie voor beperkten in Zeeland tijdens de zomer van 1978. Beschikkende over een formidabel geheugen beschrijft hij in een haast minutieus verslag van dag tot dag deze veertiendaagse vakantie.
Hoe ervaarden de gasten het? Er namen 50 mensen aan deel. Slechts drie van hen hoefden niet constant in een rolstoel te zitten. En hoe ervaarden de 30 vrijwilligers het? Van hen kreeg de toen 18 jarige Jozef (Frans) de zorg toegewezen voor Constantijn en Martijn.

Hoe zo beperkt? Nog zoveel mogelijk van het leven maken

Constantijn (42) lijdt aan de spierziekte ALS. Zijn zenuwen vallen stuk voor stuk uit, Hij kan niet meer op zijn benen staan en ook bijna niets meer vastpakken. Aan de rolstoel gekluisterd en zwaar hulp behoevend zegt hij:
‘’Helaas weet ik ook dat ik niet oud zal worden met deze ziekte. Toch probeer ik de toekomst nog met plezier tegemoet te zien en nog wat van het leven te maken.” Martijn (24) zit al tien jaar in een rolstoel. Waarom? Omdat een automobilist hem destijds schepte bij het links afslaan.
Ook Martijn geniet. De veertien dagen vakantie zijn voor hem veel te snel voorbij. Hij had het zo naar zijn zin. Hij genoot van de huifkartocht en de spannende spelletjes schaak tussen hem en Constantijn. Martijn zegt: ‘’Ik zeer zeker omdat er ook nog veel andere gasten bij onze laatste wedstrijd kwamen kijken.”

Frans Claessens, uit '' Beperkt en toch Genieten'', spelletje schaak

Frans Claessens, uit ”Beperkt en toch Genieten”, spelletje schaak

Frans Claessens vraagt aandacht voor beperkt zijn

Ook beperkte mensen hebben behoefte aan aandacht. Vaak krijgen ze dat niet. Zelf herinner ik me nog de stoepen vol fietsen. Al wandelend en duwende achter de rolstoel van Roel behoorden ze tot de vele obstakels tijdens onze wandelingen.
Nog verder terug liggen mijn herinneringen aan medio jaren ’90. Samen met de aan een dwarslaesie lijdende en inmiddels overleden Hans Lalkens voerde ik de redactie van het ID-magazine. Dit gaf aan beperkte en chronisch zieken ideeën om samen met anderen leuke activiteiten te ondernemen.

Erica Terpstra in een rolstoel

Ik herinner me nog het interview met Erica Terpstra. Als staatssecretaris Volksgezondheid, Welzijn  en Sport (1994-1998) maakte ze een treinreis in een rolstoel. Zo kon ze zelf ervaren wat gehandicapt zijn.
Alles verliep goed. Tot dat ene station. Het had geen roltrap en lift. En dus geen enkele mogelijkheid voor een rolstoelgebruiker om dit station te verlaten.
Het doet me denken aan de vele reizen en uitstapjes die Roel en ik maakten om toegankelijkheid te meten. Daarbij kwamen we de raarste dingen tegen. Zoals een mooi rolstoeltoilet bij een pas geopend gebouw, maar trappetjes om in het gebouw zelf te komen.

Frans Claessens, uit'' Beperkt en toch Genieten'',lichamelijk beperkten genieten van een ritje te paard in de manege

Frans Claessens, uit”Beperkt en toch Genieten”,lichamelijk beperkten genieten van een ritje te paard in de manege

Onvoldoende begrip

Nu ruim tien jaar later bestaat er nog steeds onvoldoende begrip voor mensen met een beperking. Tijd dat daarin verandering komt. Hoe? Door het boek te lezen van Frans Claessens.
Dat je ook als beperkte volop kan genieten van het leven blijkt uit zijn aandoenlijke tekeningen over die ene vakantie nu veertig jaar geleden. Kijk maar: alle mensen in hun rolstoel glimlachen. Het plezier aan die ene vakantie straalt van hun gezichten. Veertig jaar later schreef Frans Claessens daarover zijn boeiende boek: ‘’Beperkt en toch Genieten.’’
Boek presentatie'Beperkt en toch Genieten'' Frans Claessens 31 maart 2017 samen met Henk van Dijk (47) in de Helmondse Bibliotheek

Boek presentatie Frans Claessens 31 maart 2017  in de Helmondse Bibliotheek, foto  Henk van Dijk (47).

Tips van cultuurblogger.nl

Leven met beperkingen: Hierin gaat Frans Claessens in op de vragen: wat is spasme? Hoe ga je ermee om? Wat kan je nog betekenen voor de maatschappij?
Beperkt en toch Genieten. In dit boek schrijft Frans Claessens over die ene vakantie in 1978 voor 50 gasten. Slechts 3 van hen hoefden niet voortdurend in een rolstoel te zitten. De vakantie werd mogelijk gemaakt dankzij de inzet van 30 vrijwilligers, onder wie Frans Claessens zelf.
• Wat zouden we zijn zonder vrijwilligers. Niet veel. Dat weet ook ons koningspaar. Op 25 april 2015 in Zwolle trakteerde het koningspaar in Zwolle vrijwilligers op taart.

Wist je dat?

Wist je dat mensen met een handicap als gewone mensen behandeld willen worden? Hotel de Rijper Eilanden speelt daarop in. Al haar 150 hotelkamers zij zowel toegankelijk volop mensen met en zonder handicap.

Neem voor meer informatie over Frans Claessens en zijn boeken contact op met Frans Claessens via facebook.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *